จากสถานี Osakako ที่เราไปเที่ยว อะคอเลี่ยม ก็ต่อรถไฟใต้ดินไปที่ สถานี Namba โดยขึ้นรถไฟขบวน รอบนี้ขึ้นฟรีเพราะบัตร อันนี้ยังไงไม่รู้ออกตรงไหน ก็เดินตามเค้าไปเรื่อย ๆ สลับกับดูแผนที่ ชมบ้านชมเมือง เห็นเค้าขึ้นรถบัสกันก็ขึ้นไม่เป็น ขาก็เริ่มหนัก แต่ก็เดินถ่ายรูป อยากไปย่าน โดทงโบริ ที่มีป้ายกูลิโก๊ะ ที่คนไทยนักเก็บแต้มทุกคนต้องมาถ่ายคู่เป็นที่ระรึก
ญีปุ่นไม่ว่าไปตรงไหนจักรยานคือ พาหนะยอดนิยม มีที่จอดพร้อม มอเตอร์ไซด์เห็นน้อยแต่ก็มี แต่คิดว่ารัฐบาลไม่สนับสนุนหรือไม่ประชาชนก็มีจิตอยากจะใช้กำลังขามากกว่าพลังงานอื่นมั้ง เดินผ่านโรงแรม สีสันต์ดูหยั่งกะศิลปะตะวันตก ชอบอ่ะ นั่งถ่ายรูปตึกโรงแรม เปิดหูเปิดตา
มาเจอจนได้ย่าน โดทงโบริ โอซาก้า คนเยอะดีจริง ย่านของกินแต่ไม่ได้กิน ที่นี่เค้าว่าที่นี่มีขาปูยักษ์แต่กะไปกินที่โตเกียว หวังน้ำบ่อหน้า เลยอดตลอดงาน . .
เดินเก็บวิว ตรงนี้เป็นด้านคลองที่มีเรือให้เราชมบรรยากาศริมฝั่ง ที่หน้าห้างมีการแสดงดนตรีประสานเสียงด้วยเท่ห์ซะไม่มี เดินดูวิวดี แต่หนาวเช็ดน้ำมูกตลอด ไปหน้าหนาวมันทรมานเย็นแบบนี้นี่เอง
อมยิ้มกับตัวเอง ฉันมาญี่ปุ่น ฉันมาญี่ปุ่น อิอิ
ที่นี่ก็มีคนมือบอนเหมือนกันขีดเขียนป้ายที่ตั้งบนทางเท้า คือแบบนี้มันน่าจะมีทั่วโลกมั้ย หรือว่ามันคือการแสดงออกแบบอาระขัดขืน ฮิตกันเจง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น